Bu Blogda Ara

28 Ağustos 2007 Salı


Yorgun bir köylüyüm
Kalabalıklarda unutulmuş.
Elimde bavulum,
Yüreğimde umudum,
Şehir sevdasına,
Yollara düşmüşüm…



Bin bir umutla çıkmıştım yola. Başka sandım, daha çok kazanır, daha çok yenilenir, sandım düşüncelerim… Topraktaki fidanlarım büyür sandım şehrin kalabalığında kaybolursam… Unuturum sandım Ayşe kadını, uzaklara karışırsam

Bizim toprağımızda insanlar yağmurla beslenir, sevda kaşığımızda, şefkat kapımızda bekler yolunu… Selam bahçelere, tarlalara serpilmiş çiçekler gibi, besler dostluklarımızı… Uzak bakışlarda saklanmaz gülüşlerimiz. İçtendir, samimidir, kin büyütmez kardeşliğimiz…


Yitik insanlar şehri burası… Konuştukça bağırıyor gözleri. … Şefkati yok saymış… Işıktan nasibini almamış yürekleri. Gündüzü gece, gecesi aydınlıklarda boğulmuş. Çok koşmaktan yorulmuş, şefkat nedir, sevgi ne demektir, almadan vermek neydi, unutmuş… Bu şehri sevmedim, bu şehir insanlarını tüketmiş, yutmuş…


Yoruldum bu şehirde… Issızlığı kalabalığında, cesareti yüreksizliğinde kendisiyle birlikte yok etmiş gitmiş insanları..Beni de yutmadan bu şehir , karanlığında kaybolmadan, insanında yok olmadan, köyümün serin suyundan, içeyim. Ayşe kadınımın o tanıdık, saf sessizliğindeki sesinde bulayım kendimi.Anacığımın katışıksız sevgisinde yüzeyim…

Köyüme döneyim…


ferkul



26 Ağustos 2007


3 Ağustos 2007 Cuma

BİR TUTAM YAŞAM GETİR


BİR TUTAM YAŞAM GETİR



Bir tutam yaşam, getir

Seninle yaratılsın gökyüzü

Sevgiden bir dünya kur,

Uçur bütün kuşlarını,

Şarkıları hayat bulsun!...

Bir avuç yağmur biriktir

Ellerine yağsın yağmur,

Toprağa çevir yüzünü…

Bir küçük fidan getir,

Adı umut olsun,

Her cümlesi şiir

Her bakışı

Sevda olsun,

Adı, ‘ insan ’, olsun,

Artık, DOĞSUN!...





Bir gül yaprağı iliştir göğsüne..Gül kokusu kaplasın yüreğini…Kötü rüzgarlar kokusuyla kaybolsun.Dostluk saç, umut saç, bütün güzellikler doğumu yaşatsın benliğinde.Unutulmuş ne varsa sevgiden, iyilikten kalan, hatırlansın yıllar boyu…Seninle bilsin insanlık, gerçekten insan olmanın ne olduğunu…Kin barındırma göğsünde…



En çok pembe gözlük yaraşır sana… Bütün siyah gözlere inat, renklerin hepsi pembeye dönüşsün dünyanda… Yeniden, seninle yaratılsın gökyüzü… Bulutlar pembeye boyansın…Yer sallansın renklerin dansından…Gülücüklerin pembeyle bezensin!.. Bir demet sevgi yeşert içinde umut barındıran…



Bir avuç yağmur damlası biriktir avucunda… Ellerine yağsın yağmur, her damlası umut olsun, sevda olsun, aşk olsun, dua olsun yaratana. Çünkü her damla yağmurla yeniden dirilir toprak…Topraktan al öğüdünü, sevincini ,yaşama dair ne varsa senden kalan…Toprakla yeşersin: dal dal, tomurcuk tomurcuk fidan olsun sevincin içinde…Bir damlası ol yağmurun…İnsan olmanın diriliğini, tazeliğini göster bütün kuruyan dallara…Ellerinle besle yağmuru…Yağsın, yağsın hiç durmadan…Aralıksız beslesin yalın sevda çiçeklerini…



Bir parça hasret getir, sıladan… Uzakları yakın eden bir dünya kur kendine.Kırılmışlıklardan, utanmamışlıklardan arınmış, yaşanılmamışlıkları hatırlatan .Yeniyi tanıt beynine, eskimiş , yıpratılmış ne varsa geride kalsın dünyanda…Özlemleri su içer gibi yaşamdan say, kana kana iç hasret kaldığın o kirlenmemiş, yalansız gözlerin suyundan….



Bir adım at, nasıl yaraşır yollara senin attığın küçük bir adım göreceksin… Görerek, yaşayarak, nefes alarak attığın her adım; benliğini bulduracak sonunda..Nasıl aşılır dağlar, nerede bulunur özlemler, nasıl yıkılır mesafeler? Göster yürümekten aşınmış, ama hiç yürümemiş ayaklara… Her adımla büyüsün içindeki sevinç, yaşama tutkusu, direnişin yükseltsin umudunu…



Bir tutam yaşam getir sevda bahçelerinden… Demet demet kuşansın gözlerin sevgiyle. Umutla beze yüreğini …Kuşlar uçur gökyüzüne kardeşlikten, barıştan yana… Bütün kavgalara inat şarkılarını dinlesin, yer, gök, deniz, dağ, ova… Kuş sesleriyle büyüsün içindeki çocukların …



Bir küçük insan gelsin dünyaya, hoşgörü olsun, ümit olsun, sevinç olsun, mutluluktan doğmuş olsun… Adı su olsun, şiir olsun, yağmur olsun, toprak olsun… Yaşamak olsun…



Bir ‘ insan ’ doğsun, adı sevda olsun!…



ADI; ’ SEN ‘ OLSUN!.



Artık Doğsun!………



ferkul



2Ağustos 2007

02.11