Bu Blogda Ara

23 Ekim 2018 Salı

beni bu...



Beni bu akşamüstü ateşine
Bu kızıl güneşe
Düşen sonbahar yaprağına
Bir deniz dalgasına
Gömün !
Karışsın ummana köpüğüm.
Bir serçe kuşu kanadında
Dağılsın gönlüm.

Beni bu rüzgâra verin
Bir menekşe kokusunda
Ve kaldırım taşlarında
Çocuk gülüşlerinde kaybolsun adım...
Beni bu
Beni bu
Beni bu....
Gideyim.
.
ferkul
1 ekim2018

namütanahi



Gülüşü güzel insanları kaybetmeyiniz. Kırmayınız, uzaklaştırmayınız. Düşü güzel, yüreği temiz , gönlü geniş insanları...

Bitmez tükenmez sandığınız onca karanlıktan, "yaşanacak ne varsa yaşadım, daha fazlası var mı", dedikten sonra bile birdenbire gülüşüyle hem güneşi donduran, hem de dünyanızı dolduran, varsa öyle biri ; zemheriyi bahara döndüren, gündüzünüzü karartmayan, el yakmayan, can acıtmayan, güne ışık, geceye yıldız olabilen namütanahi biri, en büyük hazine sizin...

Cam fanus içinde saklayıp soldurmayınız.
Sarıp sarmalayıp , elinizden elini, gönlünüzden gönlünü çekip yabancılaştırmayınız.



Zira dosta dost , ruha ferah, sana senden yakın kişi, öyle çok kalmadı .

*

ferkul
14 ekim2018
15.08

18 Ekim 2018 Perşembe

nefsi nefese kurban ettirmeyene

Hamd olsun güne aydınlık, çiçeğe renk, insana nur, ruha inşirah verene

 Hamd olsun ömre ömür katana, zemheride umuda çiçek açtırana.

Hamd olsun, sevgisini yüreğe şiir olup kondurana, sevmek ve sevilmekten geçen bütün yolları kutsal saydırana.

Hamd olsun zulüme boyun eğdirmeyene, düşmanı dost gördürene; yürekte kin barındırmayana, affın mağfiretten geldiğini düşündürene, merhamet ettirene, kötünün adını andırmayana, gönüle iyiliği yerleştirene.

Hamd olsun ağlatıp da güldürene, akşamdan sonraki sabaha, kederden sonraki sevince , tufandan sonraki toprak kokusunu ciğerinden hissettirene, hamdolsun nefsi nefese kurban ettirmeyene.

Hamd olsun ömrü ömre kattırana, bakıp da gördürene, kadir değil kıymet bildirene.
Hamd olsun sevmeye and içmişcesine, inadına vazgeçmeyene. Yolunu, yol bildirene. 

Hamdolsun,
Hamdolsun,

Aşka aşık oldurana...


*

ferkul

16ekim2018
18.56

11 Ekim 2018 Perşembe

çelişki içimizde

Çelişki de, yaşamdandır. Sadece insana özgü bir haslettir; gåh öyle, gâh böyle değişken zaman ve anlardan oluşan döngü içinde nefes almak, çelişkiden beslenerek hem büyümek hem de küçüldüğünün farkına varmadan yaşayıp gitmek, öylesine...

Yaşamak, öğrendiklerimizden ibaret aslında, her duygu bir çelişki, her olay bir kazanım, yaşadıkça. Sevinçlerimiz, kederlerimizle çeliştiklerimiz bir bütündür diyebiliriz hatta.

Kendinle, düşünceyle, olanıyla, olamayanıyla, istediğin ve dilediğinle, yaşadığın ve yaşayamadığınla hayalle, düşle ve gerçekle. Çoğunlukla yaşam döngüsüyle, zamansız yağan kar gibi, mevsimi olmayan bir meyveyi yemek tadında, zorlar düşünebilen insanı. Çelişki de ömürdendir.

Biraz düşünmeyi öğrenmeye başladıktan sonra, adım atmayı öğrenen bebekler gibi, her adımda çelişki büyütür seni. Çeliştikçe öğrenirsin. Sorguladıkça ve sorgulandıkça kendi doğrularını bulur insan.

Akıl ve çelişki bir tür delilikle dahilik arası yine bir döngü gibi aslında. Bazen aklımızın erdiremeğini yaşar gideriz, bazen de düşünmeden bildiğimizi. Kendini keşfetmekde ve hayatta bir yol bulmakda önder belki de her çelişki.Yorsa da, bezdirse de bizdendir.

Keder ve sevinçlerimiz kadar gerçek bir duygu fırtınası. Olmazsa olmazlarımızdan; çeliştiklerimiz, insanın insan olmakta yardımcısı.

Bırakın çelişelim, saygıyla. Sonra büyümüş de küçülmüş çocuklar gibi yine konuşuruz kendimizle, sevgiyle...

Sevmekle nefret etmek , saygıyla hakaret, ağlamakla gülmek arasında àrafta kalsak da
😊 çelişki içimizde.

.

ferkul

28eylül3018
00.14

2 Ekim 2018 Salı

derman imiş derdim bana

Ey derdim!
Unuttum adını
Neydin?
 
Ummanda bir küçük damlaydın, dalgalar arasında kayboldu adın. Ki, o dalgalardı beni senden savuran. Sende kendini bulduran. 

 Düş sandım, gerçek miydin? Sahi, ben sendeyken, sen neredeydin?

Yakamda hep asılıydı adın,gözümde bir başka göz gibi aşina,alnımda bir çizgi olarak kaldın.

Ya hiç var olmasaydın, içi boş bir dalga ummana sığar mıydı kabarmaktan? 
Kıyıyı bulmak mümkün müydü seni tanımasam?

Adın kalsa akılda, yüzüm döner miydi ışığa?
Ki o ışık, ne karanlıklar saklar ardında?..



Ey derdim
Kendim !
Unuttum adını
Neydin?



.

ferkul

12 temmuz 2018
12.00