çelişki içimizde

Çelişki de, yaşamdandır. Sadece insana özgü bir haslettir; gåh öyle, gâh böyle değişken zaman ve anlardan oluşan döngü içinde nefes almak, çelişkiden beslenerek hem büyümek hem de küçüldüğünün farkına varmadan yaşayıp gitmek, öylesine...

Yaşamak, öğrendiklerimizden ibaret aslında, her duygu bir çelişki, her olay bir kazanım, yaşadıkça. Sevinçlerimiz, kederlerimizle çeliştiklerimiz bir bütündür diyebiliriz hatta.

Kendinle, düşünceyle, olanıyla, olamayanıyla, istediğin ve dilediğinle, yaşadığın ve yaşayamadığınla hayalle, düşle ve gerçekle. Çoğunlukla yaşam döngüsüyle, zamansız yağan kar gibi, mevsimi olmayan bir meyveyi yemek tadında, zorlar düşünebilen insanı. Çelişki de ömürdendir.

Biraz düşünmeyi öğrenmeye başladıktan sonra, adım atmayı öğrenen bebekler gibi, her adımda çelişki büyütür seni. Çeliştikçe öğrenirsin. Sorguladıkça ve sorgulandıkça kendi doğrularını bulur insan.

Akıl ve çelişki bir tür delilikle dahilik arası yine bir döngü gibi aslında. Bazen aklımızın erdiremeğini yaşar gideriz, bazen de düşünmeden bildiğimizi. Kendini keşfetmekde ve hayatta bir yol bulmakda önder belki de her çelişki.Yorsa da, bezdirse de bizdendir.

Keder ve sevinçlerimiz kadar gerçek bir duygu fırtınası. Olmazsa olmazlarımızdan; çeliştiklerimiz, insanın insan olmakta yardımcısı.

Bırakın çelişelim, saygıyla. Sonra büyümüş de küçülmüş çocuklar gibi yine konuşuruz kendimizle, sevgiyle...

Sevmekle nefret etmek , saygıyla hakaret, ağlamakla gülmek arasında àrafta kalsak da
😊 çelişki içimizde.

.

ferkul

28eylül3018
00.14