Bu Blogda Ara

2 Nisan 2018 Pazartesi

Düş/ün/ene


Sükûta ermiş bir yalnızlığı konuşturmak h/er kişinin harcı değil.
Denizde dalga olmak da. Dağ başında tek ağaç olmak da. Çiçek açmış bir ağacın içinde tek kuru dal, olmak da.İnsana, insan olabilmek de.
Ya suizandaysa kalbin? Suizan dediğinin başkasına mı, kendine mi eziyeti?
Ya göründüğü kadar değil de, hissettiği kadarsa dost dediğin?

Gören göze değil, konuşan yüreğe dokunmak değil mi maharet dediğin?
Sükût da bizden, selâmet de.
Selâmete kavuşmak da sükûta ermek kadar h/er kişinin harcı değil.
Ve yazmak da mahsunîyeti, masumîyetsiz mümkün değil...




.


ferkul

29mart2018
18:28

Hiç yorum yok: