Sonra Değil, Yarın Değil, Şimdi

Kendim/l/e kaldığım zamanlarda en iyi yaptığım şey :
Ufka bakmak ,
Yürümek( ki isyan edinceye kadar bacaklar☺),
Düşünmek
Ve kimi zaman bir şeyler karalamak.

Ufka bakmak aydınlatır, ışıklanır, yaradanın büyüklüğünden ilham alırsın. Yaratanın ve yaratılanın mucizesidir gökyüzü. Çok şey söyler, çok düşündürür. Bazen de öylesine bakarsın hiç görmez, duymaz, hissetmezmiş gibi maviyi. En uç noktasına dalar gözlerin, bir sevgili bekler gibi kanat çırpan bir serçeyi gözler, dalar gidersin derinliğinde.

Zararsız, hırçın bir sevdadır ufka dalmak. Rahatlatır.

Düşünmesini bildikten sonra düşündüklerin dinlendirir. Bazen hiç bir şey düşünmemek de çok şey düşünmektir. Farkında olmadan uçsuz bucaksız bir kervan arkasında öndekilere yetişmeye çalışırken bulursun kendini.

Koşabiliyorsan, bacakların taşıyorsa seni, mutluluk verir düşündüklerin, gülümsersin.
 
Yok, attığın adımlarla her adımda daha çok geride kalıyorsan kervandan, çözemiyorsan geçmişi, bugünü, hayal ettiğin yarınlardan uzaksa yürüyüşün, geçip gider kervan, kalakalırsın sana kalan bir kaç damla gözyaşı ve hüzünlerle.

Yürümek ya da koşmak, hangisi sana dairse, yap, duraklamaktansa en iyi eylemdir.


Ve yazmak, ne ufka bakmaya benzer, ne yürümeye, ne koşmaya, düşünmekle düşünememek, kendinle sen olamayan bir başka "ben" 'in hikayesi. Yazarken kervanbaşı sen, uçsuz bucaksız ovanın hakimi sen. İsterse hiç kimsenin okumadığı milyonlarca sayfa yaz, yazdıkça çoğalan, tükenmeyen, yenilenen ve kendinle bütünleşen sen.
Belki de iksir gibi bir duygu, hiç ölmeyecekmiş gibi yazmak, yarın ölecekmiş gibi yine yazmak😊 .

Yenileyen, kan ve can veren bir işte bu.

Veya sevdiğin, içinde sen'i barındıran her neyse onu yapmak, kendin olabildiğin ' an'lar yaratabilmek bunca keder, telaşe ve hengamenin içinde.


İster ufka bak, düşün veya yaz, istersen resimle anlat, tuvale dök hüznünü, hiç birini yapamam diyorsan bir papatyanın yapraklarına dokun, bir menekşe kokla, gülümse.

Yenilen, yenile dünyanı.

Sen ol , kendin ol da, iyiliğin ve güzelliğin kendisi gelir.

İyilik ve güzellik de seninle güzeldir. Yaşamak da sen varsan anlamlı.

Sen yoksan tam ortasında yaşamın, olsan ne olur, olmasan ne olur?

Sonra değil, yarın değil, haydi, şimdi.



Ne dersiniz?


.

ferkul
9 nisan2018
09.48