Bu Blogda Ara

20 Mart 2009 Cuma

BENİM DEĞİL....


Benim değil….

Bırakın beni gideyim

Tutmayın ellerimden

Parmaklarım benim değil

Gittiğim yol,

İçtiğim çayım

Benim bildiğim ev,

Yatağım, yorganım

Yıkadığım perdeler

Peşinden sürüklendiğim

Bu
hayat benim değil…



Güneş dursun yerinde

Söyleyin rüzgara

Esmesin benim yoluma

Saçlarımı vereceğim ona

Kır saçlarımı alıp götürecek

Her bir telinde kırk yılım var

Her birinde tek tek öldüğüm

Kırk tel anlatır beni…

Yalnızca denizler bilir değerini

Götürsün, alsın varsın

Sürüklesin , savursun saçlarımı

Bırakın , gideyim!…

Gömeyim yüzümü

Bir sahil toprağına

Daha yaşanacak çok şeyim var

Bu şiir benim değil…



Tutmayın, bırakın gideyim

Kalırsam , ben değilim

Başka biri olacak yanıbaşınızda

Darmadağınık benliğim

Suskun, hayın, ezilmiş…

Kalırsam ben olamam

Saçılırım her yere

Garipliğim, gurbetliğim

Dökülür sokaklara…

Sokaklarınız benim değil…

Her yer kan!

Her yer revan!

Bu ben değilim…

Bu
benim yüzüm değil…



Bırakın dökülsün yaşlar gözümden

Bırakın söyleneyim,

Mecnun olmuş Leyla gibi

Deli çağlayanlar gibi

Hasretim konuşmaya

Dökülmeye salkım saçak

Kimsem yok toplayacak…

Dağılmışım, perişanım

Bırakın beni haykırayım

Bırakın beni,

Gideyim…



Gittiğim yollarda bıraktım umutları

Yalan bu dünyanın sevdaları

Gülmeleri yalan

Kahkalar bir yudum su

İçtiğinde kanatmıyor.

Çareyi gitmekte buldum

Buralar beni ağlatıyor…

Beni dalgalar çekiyor

Beni denizler çağırıyor…

Bırakın, beni

Bırakın
gideyim…



Gidiversem, ansızın

Çıksam yola

Yürüsem hiç durmamacasına

Söyleyin bıraksın beni

Babam şiirlerimi çalıyor

Anam arkamdan ağlıyor,

kardeşlerim savaşıyor

Çocukluğum beni, bırakmıyor...

Dönemem, gelemem, savaşamam

Bu savaşta yaşayamam...

Savaşmak benim işim değil...


Bir ben kaldım

Bir bana hapsettim kendimi

Bu ben

Bana yetmiyor…

Bu şiir benim değil…



Bugün benim günüm

Neylerim ki seni

Geç kalmış bahar!

Beni çoktan unuttun sen!

Versem kanatlarımı ak kanatlı bir güvercine

Uçursam da dert kervanını

Gamdan, kederden uzak

Bir ummanda bulsam da beni…

Uzak dalgalarda bir kağıttan gemi olsam

Yelkenlerinde savrulsa düşlerim

Güvertesinden kayıp gitse

Denize düşse de geçmişim…

Ben kendimi silmişim…

Duvarları yıkamam

Ben, bensiz yaşayamam

Bırakın gideyim…



Çekin gözlerinizi gözlerimden

Çocukluğum bırakmıyor beni

Söyleyin ona, söyleyin

Tutmasın artık elimi

Şiirler de , şarkılar da

Bu mısralar benim değil…

Uçmuyor martılar denizlerimde

Benim denizlerim dalgalı değil

Sizin gemileriniz yanaşmaz limanlarıma

Benim limanlarım kırık, dökük

Kınamayın,

Yelkenlerim alobora…

Ne derseniz deyin…

Bırakın beni gideyim

Bırakın beni dalgalanayım…

Enginlerden duyulsun sesim

Bırakın haykırayım

Yüreğim kanıyor

Bağrım yanıyor

Öksürüyorum

Ciğerimden geliyor sesi

Öksürükten, ölüyorum!...

Görmüyor musunuz?..

Bırakın beni

Gidiyorum…



ferkul



19mart2009

perşembe

15.00

1 yorum:

Seyyah dedi ki...

Sevgili Ferkul,
benim okurken başım döndü, o kadar içten ve yürekten yazmışsın ki..içindeki denizler hayali kurduğun yerler gitmeni bekler.gidersen sevenlerin, kelimeler ve şiirler özler.yüreğine sağlık, gidemedim ama gitmiş kadar oldum. sevgiyle kal..