KALEM TAKTIM KANATLARIMA...
Yediği acıdan gözleri yaşarmış, midesine kramlar giren, yine de ağlayıp sızlamayan ellisinde bir çocuğum.
Vurgun yemiş, sırtlan kapmış güvercinlerimi.
Ahd ettim, and içtim güzel günlere dair vazgeçmeyişlerin türküsüne.
Nakarat oldu dilim, söylenmeyen sözlere. Sabır denilen gergefe nakışlar
işledim her bir renge bin bir anlam yükleyerek. Fısıldamadım bile
kimseye , dokunmasınlar diye düşlerime. Suskunlukları süsledim
şiirlerle.
Kafesteki kuşa uçmak sorulur mu ?
Sayısız mevsim sonlarında avuttum ruhumu dünden kalan yarınlar yeminine. Çok da fazla dürüst değildi gün doğuşları, güneşe ve aya saklanmıştı her bir hayal kırığı. Çok da fazla değildi masumiyeti denizlerin dalgakıran sandallara. Çok da fazla kolay değildi yaşamak bunca kurtlar sofrasında.
Bulutlardan seçilir mi gün sarısı?
Güneşe bakabilir misin bir gözün kamaşmışsa?
Bana söylemiş, yine de ben, inanmışım. En çok da kendi yalanlarımmış oysa kandığım.
Yine de umuda kanat çırpar kuşlarım.
Gülümseyen yarınlara talibim.
.
ferkul
30 mart2019
18.57
Kafesteki kuşa uçmak sorulur mu ?
Sayısız mevsim sonlarında avuttum ruhumu dünden kalan yarınlar yeminine. Çok da fazla dürüst değildi gün doğuşları, güneşe ve aya saklanmıştı her bir hayal kırığı. Çok da fazla değildi masumiyeti denizlerin dalgakıran sandallara. Çok da fazla kolay değildi yaşamak bunca kurtlar sofrasında.
Bulutlardan seçilir mi gün sarısı?
Güneşe bakabilir misin bir gözün kamaşmışsa?
Bana söylemiş, yine de ben, inanmışım. En çok da kendi yalanlarımmış oysa kandığım.
Yine de umuda kanat çırpar kuşlarım.
Gülümseyen yarınlara talibim.
.
ferkul
30 mart2019
18.57
Kayıtlar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder