Bu Blogda Ara

20 Mart 2012 Salı

SEN UNUT BENİ…

SEN UNUT BENİ…


İyisi mi sen unut beni… Satır aralarında yaşanmış bir şiirmiş  gibi unut… Eski bir şarkının nakaratlarında söylensin türkümüz… Unut beni,  gün dönümlerinde düşmesin yadına yadım… Yüreğinden kopup gitsin, yaralansa da her bir damarım… Akmasın, kanamasın artık kanım… Karalanmış hatıra defterlerinden silinsin adım…

İyisi mi sen unut beni… Büyüdükçe kirlendi çocuk gözlerim… Boz bir renge bulandı bütün renklerim… Kirli sayfalarda yaşanmaz aşk dedikleri… Renksiz bir aşk kime yarar ki?.. Unut gitsin kimler gitmedi, Kimler seni de unutmadı ki?.. Kim kendi düşünde kaybolmadı ki?.. Unut ki düşlerde kalsın gülüşüm… Unut ki unutulsun;  üzülmüşlüğüm, ezilmişliğim, perişanlığım, sensiz kuyuya düşmüşlüğüm…

İyisi mi sen unut beni… Bir kitap arasında kuruttuğun gül yaprağında kalsın benliğim… Yıllar geçsin üstünden, hüzün geçsin, elem geçsin, bugüne dönsün mevsimler… Sen bugün unut beni, dünden yarına çizdiğin bir resim gibi unut … Yarına kalmasın düşümüz… Say ki yarınsız bir düştü gördüğümüz…

İyisi mi sen unut beni… Yar, dediğin nedir ki, bir varmış bir yokmuşlarda masal olmuş sevdalar… Unut en unutulmaz düşlerin içinden geçerken yolların… En iyisi sen unut beni, unut ki artık var olasın… Unut ki yeniden dönsün devran, bir bahar çiçeği açsın göğsünde beyaz, pembe badem çiçekleri gülümsesin güneşinle… Sıcak, samimi bir masumiyet çıkart kirlenmişliğinden kendine… Elle tutulsun, gözle görülsün hislerin… Unut ki üşümesin artık yüreğin… Kıştan arta kalmış bir bahar yarat kendinle, gülsün artık  gözlerin…

İyisi mi unut sen beni… Masa üstünde bıraktığın yarım bardak çay gibi unut… Bir elmanın yarısında kalsın tadım… Düşünmeden geçip gittiğin sokak başlarındaki mendil satan çocuklarda kalsın hüznüm… Unut beni en fazla uykularının kaçtığı gecelerde, unut… Yıldız kaydırır  gibi, ay ışığında saklanır gibi, unut… Korkma, karanlıklar tüketmez insanı, en çok sevdiğin, senden bildiğin yıkar adamı... Kendi kendine mırıldan şarkımızı… Kendine sarılır, Kendine saklanırmış gibi unut…  Unut,  sen düşünme beni…

İyisi mi sen unut beni… Unut gitsin, de ki böyleymiş kader dedikleri… En umulmazların unutulduğu mevsimleri yaşamakmış meğer, yaşamak… En çokların en yoklarda bulunduğu bir masalmış aşk dediğin… Mutluluksa unutmakta gizli… Denizlerin, dalgalarının neler gizlediğini kim bilebilir?..  Neler getirir, ne götürür dalgalar?..  Bir  su damlası gibi çoğalt içinde umudu, doğsun, dolsun, taşırsın içine bütün sevinçleri… Unut gitsin aklından silinmiş birkaç satır şiir gibi… Hiç yazılmamış, hiç okunmamış, hiç yaşanmamış satırlarda kalsın adım…



Unut, sen düşünme beni…



İyi si mi sen unut beni….







ferkul
11şubat2012
Cumartesi: 01:34

Hiç yorum yok: