Bu Blogda Ara

2 Mart 2012 Cuma

UYANIK-LIK

                               UYANIK-LIK


Uykum var, fena halde  uyku bastırdı gözlerimi… Kapandı, kapanacak göz kapakları... Bir kaç satır yazayım, ondan sonra uyurum, dedim, geçtim kalemin karşısına... Hayat da böyle değil mi, uyku ile uyanıklık arasında, göz açıp kapanıncaya kadar süren, yarı uykulu yarı uyanık günler geceler, anlar, saatler… Bazen uykudaymışsın gibi yaşarsın, bazen bir bakarsın yarı uyanık hayal kırıklıkları çevirir, çepeçevre kuşatır seni mahmurluk... Bir bakarsın kapanmış, bir bakarsın yarı aralık bütün kapılar… Bir bakarsın sonuna kadar açık yollar…

Bu yıl çok okuyorum, çok kitap dolu içim... Ruhun beslendiğini, bir dinginliğin seni kuşattığını hissediyorsun okurken... Kaybolmak ve uzaklaşmak istediğimde en güzel kaçış yolu olduğunu da düşünürüm bazen okumanın, kitaplaşmak gibi bir deyim bu.. Genellikle farklı zamanlara özgü bir durum, bazen hiç okumam aylarca, bazen de düşmez elimden kitap, olsun da ne olursa olsun… Çok okumak çoğu zaman kendini kaybettirir sayfalarda, okudukça çoğalırsın, azalırsın, kaybolursun, yorulursun… Bazen okumanın da yazmak kadar zor olduğunu düşünüyorum… Eğer okuduğunu yürekten, okuyorsan çok şey veriyorsun ruhundan… Bu ara derin bir roman, okuduğum, biraz Yunus Emre, biraz Taptuk Emre’yle kaplandı ruhum… ( İskender Pala’nın Od’ undan bahsediyorum)...

Hayat boyu bir çok şey istemişiz de, yaşamışız da, hiçbir şey bulmamışız sanki; onları okuyunca,anlıyorsun, çok fazla ben_cileyin yalnızız… Var olabilmek için, kendisi olabilmek için ne çok şeyler vermişler, ne çok yollardan geçip ne olduklarını görebilmişler, kendini bulunca olmuş, Yunus… Fazla vermişiz kendinizi insana, maddeye, mana anlamından uzak bir yaşam seçmişiz sanki, onlara göre çok fazla uzaklaşmışız kendimizden, yaşayamamaya çalışarak, uğraşarak, boşaltmışız hayat küpümüzü dolduruyoruz derken…

Ve okurken, bunu fark ettim…

Birkaç satırla da fark edersin bazen, birkaç satır da buldurur aradığını, birkaç satırda bulursun kendini…

Fark ettiğini unutmamak gerek, öğrendiğini yaşamak, kendini aramak, bulamasan da yolunda yürümek… Kim bilir,  mümkünse, değilse de; amaç  olsun isterdim…

Uyurken uyanık olmak, uyanıkken uyuyanlardan olmamak dileğiyle…



ferkul
22şubat2012
23:58

1 yorum:

gül dedi ki...

Okudum kardeşim ferkul ,çok güzeldi ellerin dert görmesin,kalemin hep yazsın İnşallah.Hayırlı akşamlar