Bu Blogda Ara

6 Aralık 2017 Çarşamba


Anlamadım gitti şu çiçek dediklerini.
 

Toprağını karıştırır, su verirsin, okşar, sever, konuşursun.Candan, kanından bilirsin. Yer verirsin, yüreğinin bir köşesine kondurursun. Canı istedi mi boy verir.Yaprak verir, meyve verir, dallanır budaklanır, yeşerir. Güneşe yöneltir yüzünü. Şenlenir ocağın, tüter bacan, dumanın. Saraya döner balkonun, odan, baş köşen ...

Olur ya, bir gün unutursun, bir gün de sen bak yüzüme, sen konuş , kuruyan boğazıma bir yudum su gibi kışımda bahar, çölümde vaha , gözümde, gönlümde şenlik ol, hiç bir şey olmasan da zor günümde var ol, dersin. Bir kere de sen ver dalından, yaprağından, kokundan, rüzgârından.

Duymaz, işitmez, görmez olur. Ekşitir rengini, soldurur yaprağını, yere doğru eğer boynunu, kurur.


Masal olur.



.


ferkul
4 aralık2017
Pazartesi
17:17

Hiç yorum yok: