Kadın olmak

 

Ben bu zihnîyeti anlamıyorum. Anlamadım, anlamayacağım. Kulağımda o eşsiz eş

"Habîbim", diye adlandırılarak şereflendirilen gül kokulu peygamberimizin "kadınlar sizin emanetinizdir!" cümlesi, nakaratta.. 

 

Küfürle, darpla dayakla, kötü sözle, hakaretle aşağılanan kadınlar. Bir öyle bir böyle gelgitlerinize katlanan kadınlar. Emânet mi? 

 

Karınız, kız kardeşiniz, ananız. Birlikteyken tüten bacanın dumanı. Gecenin anlamı, gündüzün aydınlığı. Ayrılmış olsanız da çocuklarınızın annesi. Boşansanız da, geride bıraktığınız emek. Toprağa bile bir tohum atınca kadir kıymet bilip yeşertirken, sevince kokusunu duyabileceğiniz nîmetiniz. Ne kadar kızar ve haklı olursanız bile, incitmeden kırılan, bir bakıştan yıkılan, insan gözüyle bakılmadıkça gülümsemeyi unutan, o kadın. Sizin emânetiniz mi? 

 

Kırılan dalın aynı yerden tutup da yapıştırılabildiği nerede görülmüş? Parçalanan bardaktan su içebilir misiniz? Dövdüğünüz, hakaretle aşağıladığınız kadının bir saat sonra gülümseyebileceğini, yemeği "aşk" edebileceğini, size içten ve samimî sevgi göstermesini bekleyecek kadar saf mısınız? 

 

Sabrı ve tahammülü, aptallık sanıp, dönüp duran devrân içinde herşeyin bunca sevgisizliğe rağmen ilk günkü gibi olacağını mı sanırsınız? 

 

 

Sevginin dilini ve cinsiyetini bilmiyorsunuz efendiler!

 

Bitmediniz, tükenmediniz, öğrenmediniz, öğrenmeyeceksiniz, bilmeyeceksiniz!...Kadınlar sizin malınız, eşyanız, duvarınız, değil. Her an kaybedebileceğiniz, emânetiniz.

 

 

Öyleyse, neden böylesiniz?

 

 

Ve ben bu zihniyeti anlamadım, anlamıyorum, anlamayacağım.

 

 

 

 

(Kadın olmak böyle bir şeyse, reddediyorum. Erkek olmak adamlık değilse, hiçbirinizi benim değil, hiç bir kadının yanında görmek, istemiyorum...)

 

.....................................................

 

ferkul 

 

7 mart 2021

14.17