Biliyorum

 

Biliyorum sen de sevmedin beni 

 

Gülüşler biriktirmiştim bin yıllık, gözbebeklerimde oysa

Bir kaç fesleğen, bir menekşe kokusu kadar sade bir dokunuş, iştahsız

Konuşunca bahar oluyordu, kışsız, karsız, rüzgârsız

Susunca duman grisi bir yalnızlık

 

Sevgiler toplamıştım düş bahçelerinden kokusuz

Renk renk papatyalardan sorgusuz, ihanetsiz

Biliyorum sen de sevmedin beni

 

Yokuş aşağı yuvarlanan taştan medet umar gibi

Sarılırcasına kuru kökümle toprağa

Sarılmış, kucaklamıştım yüreğini oysa

Kocaman öpmüştüm uzak gözlerini

Sana söylemeden şarkılar dizmiştim ufuklara,

Sen bilmeden de sevmiştim, ellerimle tutunur gibi kazıyarak saatlere

 

Biliyorum, biliyorum

Sen de görmedin, bendeki seni.

Bir kaç kırık kelime, biraz türkü söyler gibi

Karışık ortaya

 

Gölgene sığınmış, sana sarılmıştım oysa

Son umuduymuşcasına yaralı bir serçenin

Titrek, ürkek, korkulu

Adına takılı plâk gibi

Olmayacak düşe tutuklu

Öylece, söylemiştim sayısızca.

 

 

Biliyorum

    Biliyorum

         Sen de

             Sevmedin beni...

.............................................

 

ferkul 

 

28 şubat 2021