Bu Blogda Ara

12 Ocak 2021 Salı

beyaz bir güvercin

 


Yeni bir yazıya başlayabilirim. Çiçeklerden, böceklerden, kuşlardan, bahardan, gelecek güzel günlerden bahsedebilirim belki de. Koklanılmayan nergis zamanlarından çalınmış, demli bir çay sunabilirim, sıcağı soğuktan çatlamış parmak uçlarınıza değe değe. Belki bir de şiir okurum, kekeme düşlerden oluşmuş bir dille, hecelerden kelimelere, sonra devrik cümlelerle köprü kurarak yürek yaralarına.
 
 
Ya da oturur, pencere önlerinde veya balkon demirlerinde tünemiş kumruları seyrederim. Kanat çırpmaya üşenen, ağaç yerine evlerin beton soğuna konmayı seçen, ruhu bulanık kumrulardan. Renk renk sayabilirim her birini, çoğunlukla kahverengi ve gri. Bakışırız öylece, cadde boyu arabalar, korna sesleri, karşıda çam ağaçları... Selâmlaşma ihtimalimiz de mümkündür mevsimsiz rüzgâr ıslıklarıyla.
 
Belki bir milyon kez aynı şarkıyı dinleyebilirim de döne döne, binbir kez aynı duayı tekrarlayabilirim de beynimde, dilimde. Düşünürken, konuşurken, yanlışlıkla Ayşe'ye Fatma, Ali'ye Osman da diyebilirim de, kimbilir?
( Ama söz veremem, garantileyemem. Ayşelerin Fatma çıkmadığına, Alilerin Osmanlaşmadığına kim yemin edebilir? Kâmillerin, Kazımlaşmayacağına, Suzanların Suzi'ye dönüşmeyeceğine kim söz verebilir?)
 
 
Ya da, gidip bütün evi temizleyebilir, lavaboları ovabilir, yerleri silebilirim, en temizinden. Belki bir kek de yapılabilirim en ıslağından, kurumazından. Bir börek de öylesine, yenilir içilir. Sevilir belki. Hatta bir kaç çeşit çorba yapabilirim, en acılısından.
 
Ya da oturur günden ve dünden bağımsız, düşler kurabilirim en alâsından, gerçekliksiz.
Gülebilirim de kahkahalarla, en gülünmeyeceğe. İçim çığlık çığlığa ağlayabilirim de kimseler duymadan, görmeden; en ağlanmayacağa. Öyle, tepkisiz de bakabilirim doldurulması mümkünsüz boşluklara.
 
Ya da söylenebilirim içimden deli deli. Kırabilirim, kızabilirim beni. Bağırıp çağırıp, ortalığa döküp suskunluğumu, olanı ve olmuşu şikayet edebilirim kendime, sessizce.
 
Bu kış günü ve #coronada, kusabilirim de, susamışlığımı. Zaten benim ruhum, uçmasını unutmuş, beyaz bir güvercin değil mi?
 
 
Her şey ve hepsi mümkündür, şimdilerde...
 
....................................
 
ferkul
 
11 Ocak 2021
14.05

Hiç yorum yok: