Bu Blogda Ara

12 Aralık 2022 Pazartesi

Ben beni, beni...

 



Bugün pazar 


Ve ben,

Kendimi çok özledim....


Neş'emi, sevincimi. Herkesi ve her şeyi kucaklamayı. Olanı, olmuşu , olacağı kabullenmeyi.  Şaşırabilmeyi; "asla yapmaz",  demeyi. "Böyle nasıl olur, bunu nasıl yapar", demeden  sevdiklerime güvenmeyi. 

Affetmeyi, biriktirmemeyi. Sonuna kadar, sınırsız sevebilmeyi. Hatalarımla, yanlışlarımla şartsız, kuralsız, vermeden de sevilebilmeyi. 


Düşünmeden, tartmadan , sorgulamadan kendimi  "bırakmayı".  Kıyamadıklarımdan , kırılmamayı. Baldan zehir değil , zehirden "bal"

çıkarabilmeyi.


Kuş kanadına bakıp bakıp serçelerle şakıyarak, güvercinlerle birlikte kanat çırpmayı.


Küçük bir çocuğun elindeki elma şekerini kıskanmamayı . Çocuk kahkahalarından medet umup, hüznü parçalara ayırarak, neş'eden ve umursamazlıktan pay çıkarmayı. 


Göğe bakarak, buluttan nem kapmamayı, yağmurla gelene teslimiyeti. Tamamen saf ve temiz, sevgileri. Rabbîmden gelene razı olarak, nurla aydınlanmayı ve duâyla arınabilmeyi.


Bugün pazar


Ve ben,   " beni"

Çok,    özledim.


.........................................


ferkul


23 Ekim 2022

15 42

Hiç yorum yok: