rengarenk

 

 

Mutluluğun rengi, suya uzaktan bakmakta değil, içinde olmaktaymış. Boğuşmaktansa dalganın akışına bırakmaktaymış. Maviysen koyu, griysen bulanıklıktaymış. Seçilmiyorsa rengin, samanyolunda kayıp giden bir yıldız gibi, yolunu ve yerini aramaktaymış.

Ve eğer sorun kendini unutamamaktaysa herkes gibiyi oynarken, kaybolmamaktaysa kalabalıkta, bir mola verip onca hengâmenin içinde, salıvermekmiş ruhu ve bedeni özgürce.

Doyasıya mavi, doyasıya boşluk, doyasıya sükunet. Doyasıya sen! Baştan sona, sondan başa, sil baştan!...

Kola kuvvet, yüreğe cesaret...

Düş/le/meyi bile düşünmeden tutunuş sımsıkı. Ve unutuş, dünü, bugünü , yarını, yarınsızlığı.

Yaşamak var àn içinde.

Anlar var àn içinde...

.

ferkul

21 haziran2019
21.55