TÜKENME

Biliyorum. Her güzel şeyin bir sonu var.
Gecenin sabahı, sabahın akşamı. Tükenir tükenmez dediğin her şey. Biter bir gün, sonu gelmez dediğin her şarkı. 

Sen bitme!

Biliyorum. Işık dediğin de söner bir gün.
Ay yıldıza eş iken, geçer gider önünden teker teker. Arkasında hüzünden bir kuyruk, bir de bakmışsın kaymış, söz mü var ki hiç cayılmamış? Yol mu var ki dönülmemiş?Karanlığa bürünür gece. 

Sen sönme!

Biliyorum.Tükenir bir gün adımladığın sokaklar, ararsın, koşarsın, yorulursun. Sonu gelmez dediğin yollardan dönüşü bulamazsın. Topla kırmızısıyla, beyazıyla, moruyla; kokusuyla. Diken, yakışır güle .

Sen tükenme!

Biliyorum. Dumanı üstündeyken demlenir çay. Demlendikçe oturur. İçildikçe sevilir. Yarası olan bilir kanamayı, ocaklar ateşiyle var, odun üstündeyken tutuşur küller. 

Sen tütme!

Biliyorum. Yağmur yağarsa açar tomurcuk, fidan yeşerdikçe kurumaz toprak. Susmasın içindeki çocuk, elinde rengarenk uçurtmalar.

Sen kuruma!

Biliyorum. Umut oldukça var kainat. Sevdikçe bereketlenir dua. Yaradan bilir sabrın kıymetini. Kul, bilmesin, ne yazar! Yaklaşan kışa inat, çevir yüzünü güneşe. Zemheri ayazında erimez kar. Varsın yenilsin yıllara ağarmış saçların. Pes etse de ellerin ayakların. Yorulsa da yüreğin.

Sen pes etme!

Biliyorsun. Bildiğimiz bilmediklerimizin toplamı. Yükü ağırdır bilmenin. Geceye karışmışım, dağılmışım, dökülmüşüm, kalabalık bir sokakta yolunu arar ruhum. Sustuklarım dağ olmuş, ağaç olmuş dağ başlarında serçesiz. 

Sen bilme!

Ben bilirim bilmeyi, bildiğini bilmediğine saymayı. Bilsem de bilmemişliği oynamayı, görsem de kör kalmayı. Rakamlar da ağırdır, renkler de, görebilene. Hepsi birleşince sağır...


Sen sayma. 

Görme!


.


ferkul


13 temmuz 2019
02.18