denklem

Aslında meşgalesi kendisidir insanın. Dışarıdakiler 'düşün_den kaçış. Her uğraşı saklambaç oynarken kendine sobeleniş.

Konuşurken, yürürken, bir kahveyi yudumlarken, dinlediğin sensin aslında, sesin kendisi değil, sustuklarımız bizi bizden eden. Aslolan da o, gerçeğin ta kendisi de.

Belki de içindeki sensin seni var eden. Dünyayı ve insanı anlamak da, anlaşılmanın yolu da önce kendini tanımaktan ve anlamaktan geçiyor sanırım .

Yoksa anlamsızın içinde mânâ arar durursun. 


Zorun zoru, bir denklem.


Çözebilen beri gelsin...
.




ferkul

8 ağustos2019
14.00