ağaçlar gibi..

Az önce dedi biri;

'Ayakta öleyim , ağaçlar gibi..'

Kimselere tutunmadan, dimdik ve onurla.





Kırmadan, incitmeden, kırılmadan, incinmeden, kuru dallar gövdemden kopmadan. Benden sonra yeşerir belki bir fidan, benden sonra aydınlanır belki karanlıklar. Bir dalımda öten kanatsız kuşlar, bir dalımdan fışkırır belki yapraklar. Rüzgarla dillenir, bir şarkıda geçer belki adım, bir şiirde dillenir sevdalarım, bir türküyle nakaratlanır kimbilir, belki ah'ım.
Yakışıksız bir yaşama yakışmalı ölüm dediğin.

Gökyüzünü kucaklar gibi, mavi ve yeşil...

Dimdik ve onurla.

Ayakta ölmeli, ağaçlar gibi ...


.

ferkul