mavi

Ve kadın

Kendini hatırladı.

Dünya ekseninde dönmeye başladı. Bulut oldu dilekler, çiçek açtı umutlar. Türkü oldu düşleri, dilinde bir pelesenk, hep de bir mavi nakaratı. Gök mavi, deniz mavi, aynadaki göz mavi. 

Kaymaktan usandı yıldızlar, toplandı başına samanyolu, kim dedi ki süre doldu? Hani , uçabilen sadece kuştu?


Şimdi gün geceye sarmaşık, şarkılar hep vuslat, nakaratları şen. Şiir desen demet demet...
Çiçek açtı sokaklar . Dam üstünde fesleğenler. Balkon demirlerinde kuşlar. Yokuşlar inişlere kapalı. Perdeler sonuna kadar açılı. Bütün yollar umut yolu. Köşe başlarını tuttu çocuk sesleri. Kahkahaları çınlattı duvarları.


Uzadı kısa saçları. Şimdi bütün dudaklar kırmızı, gözler deniz dalgası. Nereye baksa mavi. Nereye dönse düş kucağı.


Kadına mavi yakıştı.


.


ferkul 

30ekim2019
19.43