yaşamak dediğin

Saçmaladım, saçtım çiçekleri ortaya, kırık cam parçaları gibi inceden, inceden...Döküldü yere, kokusu sardı dünyanızı. Ama kimse görmedi, okunsa da harfleri seçilmiyordu, anlamadınız…

Kimse anlamadı beni ben gibi, "herkes gibi"ydim, kimse 'ben' değildi ama. Rengi başkaydı gökyüzümün. Görmediniz.

Halbuki, hükümsüzdü benliğim, sıradandı, kolaydı; anlaşılmadım, seçemediniz …

Böyle bir şey mi, yaşamak dediğiniz?


.


ferkul