Artık uzun uzun yazmaya mecâlim yok
Ne diyorlarsa 'tamam'' diyorum
Güneş doğuyor ama uzanmaya eli yok
Yalnızca Yaradana "el aman" diyorum
Zûlmün ve fesadın karşısında duvarım yok
Susuyorum konuşmaya hacet yok
Dilime kilit vurdum, yüreğe yemin
Namerde söz söylemeye takâtim yok
Hayatın ve yaşamanın neş'esi zayi
Sevgilerin kadri yok, sevmelerin kıymeti
Dünyanın ucu yok, bucağı yok
Dünü sildim, bugünü aştım, atîyi yaşıyorum
Geçtim sevr-ü zamanın gecesinden, gündüzünden
Mevsim sonbaharsa çiçek açmanın hükmü yok
Ümmidi duvara astım, düşleri sona
Ne kadar yaşadım, ne kadar öldüm bilemiyorum .
Sıratta simasız kaldım, arafta rehin
Gurbette sürgünüm sılada cenin
Yalnız 'O'na teslimim, yalnız 'O', tesellim
Bir ihsan, bir sükûn, bir bahar bekliyorum..
.....................................................
ferkul
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder