.Bu sabah erkenden uyandım
Ve, dedim ki kendime;
"Her zamanki balkonumda, her zamanki koltuğumda, karşımda her zamanki ağaçlarım, elimde demli çayım, bir ucu kırık kalemim, her zamanki gibi , oturuyorum.
Mevsim sonbahara kaçmış bir yaz. Gözlerim yine görünmeyen bir ufukta, mavisi açık, bulutları beyaz.
İçeriye açığım, dışarıya kapalı. Bütün pişmanlıklarım, sevdâlarım, hatalarım sıralı.
Susturdum işte şimdi, içimdeki "o" sesi. Sildim lûgatimden adının baş harfini.
Temizleyip pakladım elimdeki kiri.
Dışarısı ka/a/balık, dışarısı, zifirî. "
Kendim de dedi ki bana"
"Bir tek Allah, sana yeter, hiç tükenmesin umudun. Sen, böyle, mutlusun."
Sükût ettik birlikte.❤️
Şükür , hamd ve selâm ile...
*
(Hava da Antalya normallerine göre, hafif esiyor muydu ne..🙃)
...............................
ferkul
14 eylül 2024
10.51
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder