Bir gülüm, olsun diyorsun

 Bir  "gülüm" olsun diyorsun

Bahçem yoksa da, saksım var diyorsun, dikiyorsun emek emek. Her gün yaprağını okşuyorsun,   sevgiyle suluyorsun, şefkâtle bakıyorsun. Gözünün önünden,  gönülden, dilden düşürmüyorsun.

" Seni seviyorum !",  diyorsun. "Sakın solma, hep böyle bak bana. Güzel günler, yakında. Dayan , yakıcı  güneşe, sert esen rüzgâra. Dayan,  beni rüsvâ  eyleme !.."

Açıyor kırmızı kırmızı tomurcuklar. Her gün baktıkça gülümsüyorsun. Renk oluyor, neş'e katıyor dünyana. 

( Ruhun huzur,  gönlün  şen...)

Çok uzun sürmüyor.  Bir de bakıyorsun ki,  

her şey "nâfile".  Gül o eski "gül" değil. Hiç bir şey ilk  "gün"  gibi değil.  Soluyor,  kuruyor bir bir yaprakları. Ne kadar sulasan, çiğ bile görmemiş  sanki.  Anlamıyor ,  konuşmuyor, ses vermiyor,  küsüyor.

 Ne kadar sevsen, o kadar , soluyor. 

Üzülüyorsun.

.....................................

ferkul 

10 haziran 2022

08.47