Sabır kuşandık libas yerine
Kılıç dilde, söz yârede
Alıştık , olmaz denilen her şeye
Kalem usandı, yürek usandı.
Gölgesiydi ışığın her gece
Adıydı akılda bin hece
Leylâ meçhulde, mecnun çölde
Aşk usandı, nàr usandı.
Ulandı, iplik iplik, hece hece
Nedâmetsiz her hengâme
Kurudu gönüldeki yâre
Toprak utandı, gök utandı...
.....................................
ferkul
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder