Ne ekersen toprağa, o çıkıyor bahtına. İster gül bahçesi, ister zehirden bir tohum, isterse domates, biber; sevgi...
Sevgiden yanayım.
Ne dilersen, ne istersen eninde sonunda, o geliyor başına. İster boğaza karşı bir yalı, ister dağ başı çobanlığı, ister Mecnûn olup bir Leylâ aşkına, dağları yık Aslı yoluna.
Aslı' dan yanayım...
Yürek uçmasını unutmuş bir kuş dili. İster ağaç ek kanatlarına, şefkât ve merhâmet kat suyuna, uçamasa da serpilsin yaprakları , çırpındıkça orman olsun, dökülsün gökyüzünden insanlığa. İsterse hem sözünle, hem de üstüne kem bakışlı edânla, kır her bir dalını. Çöle dönsün kuş kanadı.
Ağaçtan yanayım...
İster geceye şiir ol, yıldıza ay. İster gündüze şarkı ; sese kulak, gökyüzüne mavi.İsterse bir fısıltı ol, dünya kadar bağır, işitenlere ağır.
Şiirden yanayım...
.................................
ferkul
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder