1. Sınıf Günlükleri._4.
Fena halde alıştık. Fazlasıyla kaynaşıp bağlandık. Hatta dinlemede ve dikkati toplamada zorlanmanın eşiğinde olduğumu belirtmeliyim.😊
İnsanları dinlemenin ve önemsediğini göstermenin, hatta sevginin belirtisinin konuşurken gözlerine bakmak olduğunu ve en çok kızdığım ve üzüldüğüm şeyin ben konuşurken gözlerime bakılmaması olduğunu anlattığım sırada birdenbire aklıma geldi, ; sordum "annenizin en çok kızdığı şey, nedir?"
Cevaplar çok
ilginçti. Bir tanesi " toprak oynadığım için", bir tanesi "yemek
yemediğim için babam bir keresinde dövmüştü", bir tanesi "kardeşimi
dövdüğüm için" bir diğeri" yazı yazmadığım için" bir tanesi "ortalığı
dağıttığım için" bir tanesi " bardak kırdığım için"...
Öyle çok parmak kalktı ki, şaşarsınız. Tek tek konuştursam kimbilir daha neler çıkacaktı, ki vakit yoktu. Ne çok kızıyoruz demek ki çocuklarımıza. Ne çok stresli yükümüzü üzerilerine boşaltırken, onları eksilttiğimizin farkına neden varmıyoruz?
En çok şu toprak oynamaya takıldım. Bırakın toprağa bulansın elimiz yüzümüz saçımız başımız. Toprağın sihri ve enerjisi gibisi var mı?Toprak dediğin sadece taş parçası değil, çocuklarımızın çocukluğunu yaşaması için de araç aslında. Beton binalar arasında sıkışıp kalmış, tablet ve telefon oyuncağı olmuş çocukları toprakla tanıştırın ne olur! ...
Bırakın çamur nedir öğrensinler, çamurun da yıkayınca geçeceğini bilsinler.
Hayatta ne çok kir var ki çamurdan ve topraktan kötü, yıkayınca geçmeyen çamurları anlatın onlara. Ne kadar su serpsen , köpüklesen, arınmayacak kirli ruhlar olduğunu söyleyin, temizliğin sadece toprakla oynamamaktan kaynaklanmayacağını bilsinler. Ki, toprak hiç birine benzemez. Toprağın anlamı da dokunmadan anlaşılmaz.
Kavganın, dövüşmenin vurmakla olmadığını da anlatın. Barışın ve sevginin kavgadan daha önemli olduğunu da yaşatın! Gösterin, birbirinize merhametinizle, sevginin de saygıdan geldiğini, yaşayarak öğrensinler. Kardeşin kardeşe dayanışma içinde sarılması gerektiğini de sizden öğrenecekler. Vurmadan, kırmadan, acıtmadan hakkını aramayı da sizinle bilecekler.
Yemek yemenin de , ders çalışmanın da, sorumluluk almanın da gerekliliğini kızarak, vurarak değil, konuşarak, iletişim kurarak, göz göze yürek yüreğe anlaşarak öğretilmesi ne kadar önemli. Ne kadar basit halbuki, sevgiyi ve emeği anlatmanın yolu. Göstermekten geçerek bir yol haritası çizdirin beyinlerinde. Sevgiyi ve saygıyı, merhameti ve sabrı öğrenen çocuklar kurtaracak bizi.
Çocuklar bizim aynamız. Onlara baktıkça gördüğümüz yüz bizim.Her bir gülümsemesi de, yarası da bizden. Aynalarınıza özen gösterin ki, sizden daha güzeli , daha iyisi , daha çoğalmışı olsunlar. Eksilmeyerek , artarak , erdem kazanarak büyüsünler.
Şeker de yiyebilsinler😉😊
.
ferkul
17 ekim 2019
19.36
Öyle çok parmak kalktı ki, şaşarsınız. Tek tek konuştursam kimbilir daha neler çıkacaktı, ki vakit yoktu. Ne çok kızıyoruz demek ki çocuklarımıza. Ne çok stresli yükümüzü üzerilerine boşaltırken, onları eksilttiğimizin farkına neden varmıyoruz?
En çok şu toprak oynamaya takıldım. Bırakın toprağa bulansın elimiz yüzümüz saçımız başımız. Toprağın sihri ve enerjisi gibisi var mı?Toprak dediğin sadece taş parçası değil, çocuklarımızın çocukluğunu yaşaması için de araç aslında. Beton binalar arasında sıkışıp kalmış, tablet ve telefon oyuncağı olmuş çocukları toprakla tanıştırın ne olur! ...
Bırakın çamur nedir öğrensinler, çamurun da yıkayınca geçeceğini bilsinler.
Hayatta ne çok kir var ki çamurdan ve topraktan kötü, yıkayınca geçmeyen çamurları anlatın onlara. Ne kadar su serpsen , köpüklesen, arınmayacak kirli ruhlar olduğunu söyleyin, temizliğin sadece toprakla oynamamaktan kaynaklanmayacağını bilsinler. Ki, toprak hiç birine benzemez. Toprağın anlamı da dokunmadan anlaşılmaz.
Kavganın, dövüşmenin vurmakla olmadığını da anlatın. Barışın ve sevginin kavgadan daha önemli olduğunu da yaşatın! Gösterin, birbirinize merhametinizle, sevginin de saygıdan geldiğini, yaşayarak öğrensinler. Kardeşin kardeşe dayanışma içinde sarılması gerektiğini de sizden öğrenecekler. Vurmadan, kırmadan, acıtmadan hakkını aramayı da sizinle bilecekler.
Yemek yemenin de , ders çalışmanın da, sorumluluk almanın da gerekliliğini kızarak, vurarak değil, konuşarak, iletişim kurarak, göz göze yürek yüreğe anlaşarak öğretilmesi ne kadar önemli. Ne kadar basit halbuki, sevgiyi ve emeği anlatmanın yolu. Göstermekten geçerek bir yol haritası çizdirin beyinlerinde. Sevgiyi ve saygıyı, merhameti ve sabrı öğrenen çocuklar kurtaracak bizi.
Çocuklar bizim aynamız. Onlara baktıkça gördüğümüz yüz bizim.Her bir gülümsemesi de, yarası da bizden. Aynalarınıza özen gösterin ki, sizden daha güzeli , daha iyisi , daha çoğalmışı olsunlar. Eksilmeyerek , artarak , erdem kazanarak büyüsünler.
Şeker de yiyebilsinler😉😊
.
ferkul
17 ekim 2019
19.36
Kayıtlar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder