yazmak güzel şeydir.

Yazmanın ve düşünmenin ' şifa' ile 'iyileştirici' bir etkisi olduğunu düşünüyorum...

Kalemimiz yazana da, yazdırana, okuyana da derman olsun. Olmazsa da kedere ve kadere ortak olsun. Edebi veya değil, teknik veya otomatik değil, olsun. Öylesine içimden geldiği gibi, ortaya konuşur gibi, hasbihal eder gibi, resmi ve tuvali alıp gâh karakalem, gâh çalakalem çizer gibi, karalaya aklaya tutuşturup umudu bir beyaz sayfaya, yazıyorum, öylece biteviye dökülür gibi harfler avuçlarınıza. .
.

Bazen kondurup ucunu bir güvercin kanadına, uçuyorum. Bazen ortasında bir günün boğuluyorum. Bazen bir yaprağım dalından düşen sonbahar rüzgarıyla, bazen baharım çiçek çiçek erik dalında. Bazense gecenin yarısı bir hüzün kucağında, yıldız kaydırıyorum göğün en karanlık noktasından beyaz bir aydınlık çıkarabilmek adına. Çözebilmek mümkün mü, hüzünden bir yüreğin varsa?


Belki de yazmak salınıvermektir tepesinden bir dağın, ayak ucuna. İçindeki susturamadığın sesi çıkartmak yankılana yankılana.

Kelimelerle dans belki de, beyninde bin türlü med cezir.


Öyle veya böyle, yazmak güzel şeydir.


'İyi' gelir, 'şifa' verir.


.


ferkul


8ekim2019
23.50