akşamüstü telâşları

Akşamüstü telâşında sokakta yürüyen insanların yüzüne hiç takıldı mı bakışlarınız?

Ne çok azı, gülümsüyor.😦

Ne çok azı, konuşuyor.😯

Ne çok dalgın yürüyenler, koşanlar, otobüs bekleyenler, köşe başı satıcıları, dükkânı önünde uzak ufuk gözleyenler, elinden tuttuğu çocuğun ne dediğine aldırmayarak sürükler gibi çekiştirenler...

Her bir adımda kaldırım kokusu, her bir adımda içten gelen bir aymazlık, bir umursamazlığa bürünmüş, kendinden başkasına aldırmazlık; egzoz dumanıyla karışık gibi, kararmış kalpler...

Biraz nefes alsanız, bir duraklasanız, baksanız hayata, görmüyor musunuz, yanı başınıza düşüyor ayak sesleriniz?...

Bir bakın şöyle; akşamüstü telâşları ne güzel!.


Gün batışı neler söyler, işitebilseniz! Azıcık ucundan bir dokunsanız yüreğe, birbirinize bir bakıp gülümseseniz, küçük bir gül konsa dudağınızın kenarına, selam verse hiç olmazsa sadece gözleriniz.


Ne çok azız. Ne çok eksik. 😦 Halbuki mevsim geçip, gün biterken ömür bitiyor .

Farkında değil misiniz?...


.



ferkul


1 Ekim 2019
19.20