söz'

İnsanlara verecek bir ' söz' ün olmalı. Yiyip içtiklerinle, yüzünün bin bir halde düzenlenmiş ifade fotoğrafıyla hiç bir şey kazanmaz veya kaybetmezsin. Yemek dediğin bir ' tat' tır, yenir, yutulur, biter. Yüz dediğin silinir, bir sivilce soldurur. Baktıkça bakasın gelse de, görüntü insanı yanıltır. Gözler, dudaklar sağır. Ten dediğin kırışır, beden dediğinse hepten kahır. 

Bize ruh gerek. Söze ilham, göze anlam, yüreğe dokunmak gerek. Dokundukça sesi ciğerden duymak ve işitmek gerek. Ruhtan ve yürekten gelen yağmur bizi ıslatır. Gayrısına ne hacet?

Dağ taşa, kuş ağaca, gök maviye, insana güzel yürek, yaraşır. ' Güzellik ' ve 'iyilik ' yüzden ve özden çok, sözde ve fiilde olgunlaşır. Söyleyecek kelâmın yoksa cümlesiz sükût , yakışır.

Bize hali gösteren değil, ruhu anlatan ve anlayan gerek. Söz de , fikir de, fiil de aynamız. 

Aynanın öteki yüzünü ne edelim? Söz söyle, altın olsun, yüreği doldursun. Yoksa sükût et, elalem seyre dursun.


.


ferkul


2ekim2019
20.30