kendime

Beni bir gülüşle kandırabilirsiniz. Bir sevgi sözüne gerek yok, bir bakışa kanabilirim. Bir yavru kediyi sokak ortasından ezilmekten kurtarmanızla, bir köpeğin başını okşamanızdan merhameti çıkartabilirim ellerinizden. Gözlerinizi görmeme hacet yok... Dile düşmüş bütün sözlere inanırım. Yalan yanlış dolan bilmem. Şaka dediğiniz her şeye gülmem, gerçek sanır, üzülebilirim.

Sadece bana kalırsa bütün insanlar 'iyi', bütün sevgiler ' gerçek '. "Her şey çook güzel olacak" deseniz, kocaman açılsa da gözleriniz, içimden "ne zaman oldu ki " desem de, bütün kemiklerim sızlayasıya kadar titrer ruhum. İnanırım. Çocuklar kadar hatta onlardan bile, çokça çocuktur yüreğim, kanarım. Bakmayın yüzümde ve ellerimde çoğalan çizgilere, onlar her bir çocuk gülüşünden çalınmış ayak izi.

Bir kuş uçururum gökyüzüne, en mavisinden, şaşarsınız. Bir kelebeğe kanat takarım bir günlük de olsa ömre bedel, bakakalırsınız.


Düşünememem. Hiç bilemem, yoramam düşte bile. Bir kediyi kurtaranın ayaklarıyla bir insanın kafasını ezeceğini, bir köpeğin başını okşayan ellerin, tuttuğu eli parmaklarından koparabileceğini. Düşünemem merhametin insandan insana göreceli değişen bir kavram olabileceğini. 


Öyle güzel gülümsemeyin bana. Öyle güzel takılmasın gözlerinizin içindeki kahve tonu, bakışlarıma. Yüzünüze bakasım gelir, gönlünüzden öpesim. Kandırmayın, yanıltmayın, gidecekseniz benden, üzülürüm. Öyle üzülürüm ki ciğerim kopacak sanırım sükûtumun sesinden. Yanılmak da yanmaktan gelir, bilirim.


Bilsem de, silbaştan sizinle yanar, yine sizinle silinirim. 

Hangi gelen yanıltmadan gitmez ki zaten?.. Nasıldır aynada gidişi yokluğun, iyi bilirim...
Hangi gidişin başka bir beni yanında götürerek gittiğini hiç söylemesem 😯 . Artık ya hiç gelmeyin, ya hiç gitmeyin benden. Verilmemiş bütün cevaplar sizin. Bırakın bana sorgulamayı, dünyanın bütün soruları beynimde dönüp dururken, yaralarım kabuk tutmuş, anlayın...


Öyle safım öyle eksik.

Böyle dolmak, tamamlanmak istemem.

Ya göründüğünüz gibi olun; dosdoğru. Ya da görünmeyin gözüme siyahla beyaz arası. Bulandırmayın renkleri. Soldurmayın pencere önündeki çiçekleri.


Kandırmayın, aldatmayın saf kalbimi. Bir gülüşünüze kanabilirim. İnanırım bütün insanlar iyi. İnanırım yarınlara, her günle aydınlanmaya, akşamdan sonra gün doğumunun kızıllığına, inanırım yalanlara... 

Üzmeyin, üzülmeseniz de kimseyi.
Bırakın yalnızlığımda beni.

Ben böyle seviyorum kendimi.
Bırakın kendime beni...
.


ferkul


3ekim2019 ile 7 ekim 2019
01.54 ile 01.00
( belki de ezelí, karmaşıktı tarihi...)