Biri
sen kızgınken, onca sükûtun ucundan fışkırtırken karla karışık
tufanı, öfkeden sayıp söylerken, nefes bile almayı düşünmeden sıralarken
onca küsmüşlüğü, olmamışlığı, belki de sayarken yalnızlığın acısını,
saçarken orta yere söylenmemişliği, tam da sınırındayken püskürmenin ;
baharda açan çiçekten, dağdaki menekşenin kokusundan, üstüne senin
sevdiğin oğlaklardan, hem de kuzu isimleriyle başlayarak cevap veriyorsa; o kişiyi kaybetmemeli.
Sevmek en kötü kavganın içinde bile sevdiğini düşünerek saklanmaktır bir bahar dalına.
Kıyamamaktır , kıramamaktır. Onca cevap varken söyleyecek, çiçek
açtırıp kuru ağaca, şarkı söylemeyi öğretip kuzulara, isimlerini
çağırmaktır; Şımarık, Gürbüz, Çıtkırıldım, Çaydanlık, kuyruğu
titrek...😊
Ve belki de biraz kendinden çok aynada görmektir yârin, yarenin yüzünü.
Senden fazla seni düşünmektir.
Seni senden fazla seven, kahrını külfetini görmeyendir.
Varsa öyle biri, kaybetmeyiniz....
...................
ferkul
31 ocak 2020
03.40
12 saat önce
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder