Bazen bir taş atasın gelir denize, bazen bir uçurumdan yuvarlarsın koca kayayı. Bazen , taşın kendisi sensindir.
Bazen, koca bir kalabalık taşır tek bir taş; o kadar ağırdır. O kadar büyür gözünde yılların, yorgunluğun, küskünlüğün yükü. Yuvarlarsın, fırlatırsın ileriye; tutar geri döner, sana doğru esen bir rüzgârla.
Bazen, karışır taşın dalgaların arasına özgürce.
Bazen, bir bakarsın uçurumdan yuvarladığın taş, takılmıştır bir ağacın
köküne; direnir durur. Bir sel, bir afet olsun diye bekler toprakta
bulmak için kendini.
Bazen tek bir kol hareketiyle, küçük bir taş bütün kayaları yerlerinden oynatmış,
yuvarlamıştır kendisiyle birlikte. Uçurumun en dibinde bulursun kendi taşını. Yerden alır, bir daha fırlatırsın.
Bir ileri, bir geri.
.
ferkul
Bazen tek bir kol hareketiyle, küçük bir taş bütün kayaları yerlerinden oynatmış,
yuvarlamıştır kendisiyle birlikte. Uçurumun en dibinde bulursun kendi taşını. Yerden alır, bir daha fırlatırsın.
Bir ileri, bir geri.
.
ferkul
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder