bir yerde hiç bir şey göründüğü gibi değil.

 

Dışımdaki "fatma"nın içimdeki "ferkul"'a benzemediği kesin. Birisi yalan söylüyor, ama kim?

Biri ayna yeni güne, öteki ise geceden yıldız çalar gibi.

Birisi uçan kuşa gülümserken, biri içine atar dünyanın bütün kederini.

Aslında iyi anlaşıyorlar gün batımlarında.
Bulutsuz gökyüzüne bakarken, birisi el sallıyor, öteki hep gülümsemede.

Bir çocuğun gözyaşlarını silerken biri, diğerinin ciğeri talan.

İkisi de mahzunlaşır su sesi duydukça, maviye ve denize aşkları bir başka.

Uzun yol yürüyüşlerinde konuşurken kendi kendilerine, birisi adım sayıyor, diğeri kaldırım taşlarını söküp oynatıyor yerinden.

Yine de bir yerde hiç bir şey göründüğü gibi değil.

Halbuki içim dışım, önüm arkam, sağım solum, gecem gündüzüm, dostum düşmanım, yüzüm sözüm, özüm sükûtum, çayım kahvem, yârim yarenim, bir!

Bir bilsem nedendir?

......................

ferkul