İçimin en görünmez, en onulmaz, en dokunulmaz yerinde, altı yaşında bir çocukla, eli bastonlu bir seksenlik kadın, durmaksızın yürüyor.
Bir yanım uçan balon,
Bir yanım akşam çiçeği.
Bir tarafım tan yeri,
Öte yanda gurûb vakti.
İkilemlerin içinde çoklu denklem yaşayan öylesine biriyim, herkes gibi.
Gözlerinden vuruyor birileri serçeleri,
Diğer yanda, yüreğimde dinmeyen şarkısı bülbüllerin.
Hiç tükenmez sandığım hüzünlerim de var, sonu gelmez gülümseyişlerim de.
Bu deliyi ne, etmeli ?... 😊
.............................................
ferkul
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder