Öyle şeyler oluyor ve öyle çok şaşırıyorum ki şu hayatta, bazen eşe, dosta, kardeşe, yâre, yârene, hani Aşk-memnu'da diyor ya şu meşhur replik:
"-- Beni, beni, Bihterini..".
Olur mu ,
yapılır mı bu , hiç mi korkmazsın Allah'tan . Hiç mi bilmezsin hak
hukuk, adâlet, hiç mi sevmedin, hiç mi yüreğinde kuş kadar sevgi,
merhamet yok...
diyesim geliyor.
Susuyorum...
Susacağım. Yoksa kusacağım...
( bir önceki yazdığım hoşgörü şiiri bu durumda hükümsüzdür. Vermeden almaya alışmış insanları sevmek de, kendine zûl'dür...)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder