Çocuklar ölüyor

 Elim kaleme varmıyor, gözüm ufka. Dargınım, kırgınım düştüğümüz bu çukura. Uzun uzun düşünüyorum, uzun uzun bakıyorum her zamanki gibi süzgün dolanan buluta. Gün  "AYNI" gün değil, her yerde yaşanan "HİÇ" ,  bir şey değil. Doluya koysan boş. Boşa koysan, dolmuyor.

Çocuklar, ölüyor, çocuklar...Bir nesli göz göre tüketiyor bombalar, silâhlar, füzeler, binlercesi... Seyretmek, ar.

Söyleyemiyorum,  hiç bir şey söyleyemiyorum.

        Dil kilitli, yürek lâl..

 Savaş diyorlar, kalbime sığmıyor

      Sevmek diyorlar, usuma, dar.

İster Yahudî ol, ister Müslüman, ister Ermenî. İnsanı kucaklamak, sevmek hepimizin dinî, değil mi ?..

Meğer, İnsanlık , insanlık  dediğimiz tam da bu mu şimdi...?

                                    .......

                                                         ferkul 

                                                 4 Kasım 2023

                                                          11.30