Öyleyse....

 Söylemek istediklerinizle  söyledikleriniz aynı mı?

İşitmek istedikleriniz duyduklarınıza ayna tutuyor mu?

Hayâlleriniz yaşadıklarınıza  ve yazdıklarınıza  ışık mı?

Sevdikleriniz sevmediklerinizden az mı?

Dostlarınız bir elinizin parmaklarından fazla mı?

Merhametiniz öfkenize galip gelemiyor mu?

Geceniz gündüzünüzü aydınlatıyor mu?

Bir çocuğun gözlerinden öpemiyor, bir çiçeğin kokusuyla yüzünüz ve gülüşünüz aydınlanmıyor mu? 

Bir gününüz öncesini aratıyor, yarını bugünden fazla mı düşünüyorsunuz? Anı ve günü, saati ve yaşamınızdaki güzellikleri görmektense hep eksikleri mi  hesaplamaktasınız?

Hataları ve yanlışınızı da doğrularınız kadar sevemiyor musunuz? Ah ile váh ile dolu mu diliniz ve düşünceniz? Ya insanı ? Eksiğiyle , artısıyla görmektense, silmeyi tercih ediyor,  yalnızlığı mı yeğliyor ruhunuz?

Köşe başları ve kaldırım taşlarına , bir de  gökyüzünde süzülen kuşlara bakınca içinizde bir yer sızlamıyor mu? 

Uykuda olduğunuz saatler uyanık olduğunuz saatlerden fazla mı? Çok gülüp hiç ağlamıyor musunuz? Tok olduğunuz saatler aç olduğunuz saatten  fazla mı? 

Düşünmekten ve anlamaktansa boşvermeyi mi yeğliyorsunuz?

Sustuklarınız  konuştuklarınıza yetiyor mu?

Öyleyse  yaşamıyorsunuz...

                 Kendinizi kandırmayınız.

.

 ferkul