Huzur dediğin de ne ki,
Biraz ışık, bir parça meltem esintisi.
Birazcık samimî niyet gülümsemesi. Şöyle uzaklara dalmışken gözlerin, ruhun aynaya yansıması, ağaçlara, toprağa, güneşe, insana dokunabilmek , savrulmadan, yakmadan, yanmadan, yakılmadan, yıpratmadan sevebilmek , sevilebilmek belki de...
Mutlulukla eş.
Aşkla, kardeş...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder