Karşıyım.
Emek verip kadir kıymet bilinmemeğe,
bin kez gülümseyip bir kez kaşını çattığında, alnın ortasına "suratsız", damgasının yapıştırılmasına.
Kadının, çalışıp da, onca koşturmacasından sonra bir cumartesi, pazarı olmamasına. Hem evde, hem dışarıda çalışarak , bir dakika kendine zaman ayıramamasına. Hiç yoktan, boşu boşuna geçen yıllara, zûlmün yaşamaktan sayılmasına, sevgilerin kıymet bilmeyen ellerde ziyânına, elde var avuçta yok sevdâlara..
Karşıyım, uçamayan saçlara, taranmayan saç uçlarına, dokunulmayan yüreğe, düzleşmeyen yokuşa. Çıkmaz sokaklara, temmuz sıcağında zemherîye, ne yapsan ne etsen de bir türlü gülmeyen aynalara.
Karşıyım
Dost görünüp arkadan kuyu kazana, sevmediği halde seviyormuş gibi yapan eşe dosta, arkadaşa, sevgiliye, kardeşe.
Karşıyım , güle oynaya hazırlanan aşın , tadının tuzunun olmamasına. Fazlasıyla ve ziyâdesiyle hebâ olan, dostluklara. Almadan vermemeye, veren elin, dünya áleme ilân edilmesine, beş para etmez insanın altın muamelesi gördüğü halde, şükür ve ihsân eylememesine.
Emeğe saygısızlığa , sevgisizlikten çok, ahde vefâsızlığa, yağan yağmurun doğan güneşe aldanışına, fırtanın bildiği gibi esmesine, yön değiştirmemesine, bir türlü durulmayan sele, borana, áfete.
Karşıyım, işte karşıyım.
...........................................
ferkul
14 Aralık 2022
20.30
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder