Neden bu hüzün....

 "Kötü bir resim asarım korkusuyla 

                 Hiç resim asmadım;

  Kötü,  yaşarım korkusuyla 

                      Hiç yaşamadım..."

...

    demiş biri..

    "İyi",  yaşamanın açılımı, dosdoğru yolunda gitmekse,  yanılmayan, şaşmayan bir çizgide yıllar boyu yürümekse,  merhâmetin  ve şefkâtin bereketiyle, insana ve mahlûkâta, olana, olmuşa, olacağa teslimiyetle,  sadece  yaradan için bakabilmekse, yürekten,

İki kere değil, bin kere düşünerek adım atmaksa, yanlış da yapsan sonunda, pişmanlıkla, nedâmetle geri, silbaştan çevirmekse çarkları,  yolun en baş çizgisine oturtmaksa,  taşını

Seviyor ve sevilmeyi beklemeden, 

   karşılık ummadan verebiliyorsan sürekli.  

               Doğrudur.

Ama yorulmak da, yoğrulmak da, kaderden. Vazgeçmek de, bir tercihtir, günden, geceden, bazen de kendinden.

"Yâr,  için   yâren'den geçerek yaşamak, dosdoğru ve büsbütün.

Öyleyse, neden bu hüzün..?

..................................................

ferkul 

7 Aralık 2022

12.35