Kolay olan, aslında zor olandır

 Öyle kolay ki, saklamaktan ziyâde,

 Sevgiyi, göstermek ve samimî yaşamak.

Öyleyse  bunca "acı",  niye...?

     Niçin zûlm ediyoruz,  sevdiklerimize

          Neden kapatıyoruz kapıları..?

Azıcık  "açık" bıraksak , aralasak,  zor mu? 

Akşamın gelişi sabahın aydınlığından. 

  Gecenin  güzelliği yıldız ve ay' dan. 

Kilitli kapı dediğinin ardı karanlık,  hiç yokuna boşluk. Sevmeyi bilmemek, içmeden sarhoşluk.

Azcık  öğrensek "sevmeyi" göstermeyi çocuklardan,  azıcık  "feyz"  alsak gülümsemelerinden. "Çocuk  olabilsek",  çocuk "kalabilsek" büyümüş ruhlarla.   

Onlar kadar masum yaşayabilsek,  

             Her şey  çok daha,  güzel olacak...

Öyle değil mi..?

..............................................

                                                      ferkul